เมื่อต้นปีที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสเดินทางไปยังบ้านใหม่ไร่ป้า หรือ บ้านปอสามต้น หมู่บ้านที่ตั้งอยู่กลางไพรพฤกษ์ ของเขื่อนเขาแหลมหรือวชิราลงกรณ มีชาวบ้านอาศัยอยู่มากถึง 200 หลังคาเรือน ผสมผสานด้วยหลากหลายชาติพันธุ์ อาทิ กระเหรี่ยง พม่า มอญ และคนไทย นับถือทั้งศาสนาพุทธและศาสนาคริสต์ และมีอาชีพทำพีชไร่ หาของป่า และทำประมงในเขื่อนเขาแหลม
การสัญจรทางน้ำ จึงเป็นการคมนาคมหรือติดต่อกับหมู่บ้านนี้ ที่ทำได้เพียงอย่างเดียว เนื่องจากไม่มีทางรถยนต์ตัดเข้าไปถึง เป็นหมู่บ้านสุดท้ายของ ต.ปิล็อก อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี มีโรงเรียนเพียงหลวง 3 (บ้านเหมืองแร่อีต่อง) เป็นศูนย์กลางในการเรียนรู้ และอยู่ในความดูแลของทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี แบ่งออกเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกเป็นศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก มีเด็กอยู่ทั้งหมด 46 คน และส่วนที่สองเป็นโรงเรียนประถม 1-6 ที่ขึ้นอยู่กับบ้านเหมืองแร่อีต่อง ต.ปิล็อก โดยมีนักเรียนทั้งหมด 74 คน
ในช่วงฤดูฝนเช่นนี้ แทบจะถูกตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง ด้วยความยากสำบากในการเดินทาง และนั่นก็คือ เหตุผลหลักที่ ซุ้มเมืองกาญจน์ ซึ่งเป็นชมรมรถบรรทุกขนาดใหญ่ ได้ร่วมกับชมรมสิงห์รถบรรทุกหัวใจศิลป์แห่งประเทศไทย, ชมรมนเรศวร 2002 ชมรมท้ายขบวน ยูนิคอร์น, MT เจริญยนต์ ยกทีมไปทำมอบสิ่งของต่างๆ และเลี้ยงอาหาร ให้กับเด็กที่โรงเรียนเพียงหลวง 3 และชาวบ้าน ในช่วงวันที่ 21-22 ก.ค.2561
ด้วยว่า การเดินทางเข้าสู่บ้านใหม่ไร่ป้าหรือปอสามต้นนั้น ทำได้เพียงแค่ทางน้ำอย่างเดียว ดังนั้นด้วย
สิ่งของที่จะนำไปมอบให้ชาวบ้านที่ค่อนข้างมาก รวมทั้งสมาชิกร่วมเดินทางเกือบๆ 70 ชีวิต ทำให้ต้องมีการวางแผนอย่างดี ด้วยการแบ่งการเดินทางสู่เป้าหมายครั้งนี้เป็น 2 กลุ่มเช่นเดียวกับทริปต้นปีของนเรศวร 2002
โดยกลุ่มแรก สมาชิกจากซุ้มเมืองกาญจน์และพันธมิตร พร้อมสัมภาระส่วนใหญ่โดยสารไปกับแพลากหรือแพนอน ลากฝ่าสายฝนและสายน้ำอันนิ่งสงบของอ่างเก็บน้ำเขื่อนเขาแหลม ใช้เวลาเดินทางจากหน้าเขื่อนวชิราลงกรณหรือเขื่อนเขาแหลมประมาณ 3-4 ชั่วโมง (ปกติเดินทางโดยเรือหางยาวจากหน้าเขื่อนถึงบ้านใหม่ไร่ป้าประมาณ 1 ชั่วโมงเศษๆ ) ส่วนชุดออฟโรด ซึ่งมีอยู่ทั้งหมด 14 คัน บรรทุกสิ่งของและสัมภาระต่างๆ จนแน่นเอี๊ยด เริ่มทะยอยออกเดินทางไปก่อนชุดแรก 5 คัน ตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อล่วงหน้านำรถไปลงเท้งเฉพาะกิจที่บ้านไร่ ซึ่งตั้งอยู่ห่างไปราว 40 กิโลเมตร ที่เพื่อรอรับสมาชิกที่ขึ้นจากแพที่บ้านปอสามต้น ส่วนขบวนชุดใหญ่อีก 9 คันที่เหลือ เดินทางจากแพสีฟ้าริมหน้าเขื่อนเขาแหลมในช่วงสายๆ ฝ่าสายฝนที่ตกๆ หยุดๆ เป็นระยะ
ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงเศษๆ ก็เดินทางถึงบ้านไร่ จากนั้นก็มุ่งหน้าเดินทางต่อลัดเลาะไปตามสันเขา อิทธิพลของฝนที่ตกลงมาอย่างต่อเนื่อง ทำให้เส้นทางเปลี่ยนไปพอสมควร โดยเฉพาะทางขึ้นและลงเขา กลายเป็นดินหนังหมูชื้นแฉะและลื่นอย่างวายร้าย ยิ่งลึกทางยิ่งยากขึ้นเรื่อยๆ เราต้องขับข้ามลำห้วยน้อย-ใหญ่ รวมทั้งบ่อโคลนลึก โดยเฉพาะในช่วง 6 กิโลเมตรสุดท้าย เริ่มสร้างปัญหาให้กับรถหลายๆ คัน โดยเฉพาะรถที่ใส่ยาง All Terrian ต้องอาศัยเกาะท้ายรถพี่เลี้ยงที่ตกแต่งแบบเต็มๆ
เวลาเริ่มเคลื่อนตัวผ่านไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเที่ยงวันทั้งหมดก็เดินทางถึงจุดที่จะนำรถลงเท้ง และชั่วไม่นานขบวนรถทั้งหมดก็ไปลอยสง่างามโดดเด่นอยู่เหนืออ่างเก็บน้ำเขื่อนเขาแหลม พร้อมๆ กับพายุฝนที่ตกลงมาอย่างต่อเนื่อง โชคดีที่ไม่มีลม ไม่อย่างนั้นการลากเท้งจะเพิ่มความยุ่งยากมากขึ้นอีกเท่าตัว
เท้งสำหรับการบรรทุกพืชผลทางการเกษตร แต่ถูกดัดแปลงมาขนรถทั้งสองลำ สามารถรับน้ำหนักได้มากกว่า 40 ตัน ถูกลากลัดเลาะไปตามท้องน้ำอันกว้างใหญ่ไพศาล ที่ถูกโอบล้อมด้วยทิวเขาน้อยใหญ่ตั้งเป็นปราการธรรมชาติรอบด้าน ใช้เวลาล่องลอยอยู่ในสายน้ำและสายฝนราวชั่วโมงเศษๆ ก็เดินทางมาถึงจุดนำรถลงจากเท้งที่ปากทางเข้าสู่บ้านปอสามต้น และใช้เวลาอีกพักใหญ่ในการนำรถทั้งหมดลงจากเท้งและเดินทางต่อไปอีกราวกิโลเมตรเศษๆ ก็เดินทางถึงโรงเรียนเพียงหลวง 3 เป็นเวลาเดียวกับที่เหล่าสมาชิกของซุ้มเมืองกาญจน์กำลังนำสิ่งของต่างๆ มอบให้กับเด็กๆ และชาวบ้านพอดี
สำหรับกิจกรรมครั้งนี้ ต้องบอกว่าทางซุ้มเมืองกาญจน์และพ้องเพื่อนพันธมิตร ได้จัดเตรียมสิ่งของต่างๆ มากมายอาทิ เต็นท์ขนาดใหญ่ เตาแก๊ส เครื่องตัดหญ้า ข้าวสารฯลฯ นอกจากมอบให้กับโรงเรียนแล้ว ยังมอบให้กับเด็กๆ และชาวบ้านอย่างทั่วถึง แถมมีการจับฉลากแจกรถมอเตอร์ไซค์จำนวน 2 คัน และรถจักรยานมากกว่า 10 คัน รวมทั้งของรางวัลชิ้นเล็กชิ้นน้อยมากมาย เรียกว่าได้กันครบถ้วนหน้า แม้ว่าฝนจะกระหน่ำลงมาอย่างหนักและต่อเนื่องตลอดทั้งวันก็ตาม ส่วนในช่วงค่ำก็มีการฉายหนังกลางแปลงจากท้ายขบวน ยูนิคอร์น ที่นำความบันเทิงมามอบให้ถึงที่
ทริปนี้ต้องบอกว่า ชื่นฉ่ำทั้งตัวและหัวใจไปตามๆ กัน ทั้งสมาชิกของซุ้มเมืองกาญจน์ ชมรมสิงห์รถบรรทุกหัวใจศิลป์แห่งประเทศไทย, ชมรมนเรศวร 2002 ชมรมท้ายขบวน ยูนิคอร์น, MT เจริญยนต์ เมื่อทุกคนต่างได้รับความสนุกสนาน รอยยิ้มที่แสนอบอุ่นและอบอวลด้วยมิตรภาพ ที่เด็กๆ และชาวบ้านมอบให้
